bio  
 
Agenda
 
Lezen  
   
Publicaties
  Overig  
In de Pers
 
  Contact
     
  Terug  
     
  www.vrouwkje.com  
 

Uit: Film 1

Filmliefde - Vrouwkje Tuinman


Wat is de grappigste film die je kent?

The Party, met afstand. Die kan ik steeds opnieuw zien en het is ook de enige film waaruit ik wel eens dialoogjes nadoe ('We have a saying in India...' 'Yes?' 'Yes.'). Alles wat ik erover zeg is al een miljoen keer gezegd: Peter Sellers is fenomenaal als onschuldige, naïeve Indiër. De setting, met een bijna gehele eenheid van tijd, plaats en handeling, is op een wonderbaarlijke manier klucht-achtig zonder een klucht te worden. Een film over ongemak, een thema waar ik sowieso erg van houd.

Welke film heeft je diep ontroerd?

Ik ben niet zo'n snotteraar eigenlijk. Maar als ik ondanks mezelf spontaan zit te glimlachen bij een film, betekent dat meestal ontroering. Dat gebeurt eerder bij documentaires, op momenten van hilarische wanhoop, zoals in Some Kind of Monster over de band Metallica. Wat ik wel een zeer ontroerende film vind, maar dan op een ingehouden manier, is Lost in Translation van Sofia Coppola. Voor mij met afstand de meest indrukwekkende film van de laatste jaren. Vanwege Bill Murray, vanwege het zo herkenbare mislukken van pogingen om contact te maken, vanwege de prachtig gefotografeerde hotel-leegte. Vanwege de fantastische scène waarin hij probeert een whiskycommercial op te nemen: 'Make it Santori time'.

Welke film associeer jij met verliefdheid?

Dirty Dancing..... in de brugklas was ik verliefd op een klasgenoot. Ik kon mijn geluk niet op toen hij met mijn vriendin en mij mee naar de film wilde. Dat was sowieso mijn eerste date ooit. Van de film herinner ik me dat hij vrij langdradig was, en dat we een hele zak pepermuntjes opaten, wat best een hoop werk is. Onderweg naar huis (mijn vriendin was al weg) vertelde mijn klasgenoot me stralend gelukkig dat hij sinds het weekend ervoor een vriendinnetje had. Hij is daarna nog jarenlang mijn allerbeste vriend geweest trouwens, dat dan weer wel. En ik heb het singletje van de film ook nog veel gedraaid ter herinnering aan het romantische uitstapje.

Wat is de engste film die je kent?

Gummo van Harmony Korine, vanwege het wereldbeeld dat erin wordt gepresenteerd. Uiterst nihilistisch. Voor mij veel indringender dan Kids. In mijn herinnering (ik heb hem sinds ie uitkwam niet meer gezien, volgens mij is ie ook tamelijk mislukt in Nederland) wordt er ook veel minder in gezegd, zijn de gebeurtenissen 'kleiner', maar daarom nog niet minder vreselijk. Wat me vooral bijstaat is het huis waar één van de jongens woont, met kakkerlakken die over de wanden kruipen. En hun bijbaantje: katten uit de buurt vermoorden en die bij de achterdeur van de lokale Chinees inleveren.

Wat is de beste actiefilm die je kent?

Lock, Stock and Two Smoking Barrels Van Guy Ritchie. Voor mijn doen is het een actiefilm, want ik ben niet zo van de Steven Seagal-achtigen. Maar hier wordt ook enorm in gevloekt, geschoten en achtervolgd. Het is echt helemaal te gek! Ik heb hem nu zes keer gezien ofzo, en blijf nieuwe dingen horen in de hilarische dialogen - er gebeurt ook veel op de achtergrond trouwens. De soundtrack is ook helemaal super.

Wat is de beste film die je kent?

Una giornata particolare van Ettore Scola. Twee van mijn favoriete acteurs zitten erin: Mastroianni en Loren. Een eenvoudig maar dramatisch verhaal over
massapropaganda, intolerantie. Komt voor mij veel dichter bij het idee van oorlog (hoewel het daar nog geen oorlog is, het zijn de jaren dertig, met de verering van Mussolini en Hitler, maar wij weten als kijker wat er komt) dan een film over slachtvelden of heldendaden. Ook een mooie stille film.

Wat was jouw mooiste filmervaring?

Ik weet niet zo goed in welke categorie een mooie filmervaring moet vatten, na alle mooie, grappig en spannende dingen die ik al heb genoemd. Waar ik inhoudelijk verder niet veel bijzonders over te zeggen heb, maar wat een geweldige kijkervaring was: het eerste deel Spider-Man. Het was één van de eerste films waarbij de persvoorstelling (ik heb een jaar of zeven recensies gemaakt) totaal beveiligd was en je werd gefouilleerd. Vervelend, maar de moeite waard: mijn mond viel werkelijk open van de geweldige beelden, de
dynamiek, de ademloze...etc, etc.

Welke filmscène heeft op jou diepe indruk gemaakt?

Behalve eerdergenoemde? Misschien de pakje-boter-scène in Last Tango in Paris. Er heerst een of andere misvatting dat die film erotisch zou zijn, daar kan ik me niets bij voorstellen en volgens mij is het ook niet te bedoeling geweest. Ik heb de film al zeker tien jaar niet gezien, maar kan het appartement waar hij speelt zo'n beetje uittekenen - schijnbaar was ik aan het proberen weg te kijken van de personages.
Wat is de eerste film die je je kunt herinneren?

Een tekenfilmpje van Donald Duck, dat werd vertoond als opmaat voor wat ik aanneem dat een andere Disney-film was. Maar nog beter herinner ik me in welke bioscoopzaal ik zat, en waar in de zaal (vrij vooraan links van het midden), en dat ik rechts van mijn moeder zat.

Wat is je favoriete Nederlandse film?

Minoes, denk ik. Hij voldoet helemaal aan het soort esthetiek waar ik van houd, het soort humor, het beschouwen van dieren als mensen, en mensen als dieren. Het was voor mij een ontdekking om Theo Maassen te zien acteren - er wordt sowieso mooi in geacteerd (nergens over de top, wat me heel moeilijk lijkt met zo'n verhaal, en wat ook moeilijk is, gezien de karikaturale kinderfilms die er meestal worden gemaakt) en de stemmen zijn ook heel leuk. Wim T. Schippers als mijn lievelingsdier, de kat!

Van welke film had jij zelf de hoofdrol willen spelen of de regie willen doen?

Rear Window van Alfred Hitchcock. Ik probeer het zelfs een beetje, althans, mijn komende boek Buurvrouw speelt zich af vanuit een zelfde soort standpunt: de flatbewoner die de waarheid over omwonenden probeert te construeren. Onlangs heb ik het script van Rear Window gelezen en zelfs dat is al heel goed en beeldend, en grappig. Het voorbeeld van een film met weinig toeters en bellen, maar veel effect. En voor de zekerheid: we hebben het hier natuurlijk niet over die vreselijke remake met Christopher Reeve, god hebbe zijn ziel.