'Andere dichters werken samen met fotografen: ze schrijven geen gedichten bij al bestaande beelden, maar concipieren beekd en tekst tegelijkertijd en in nauwe samenwerking: zo ontstond de bundel Intensive care van Vrouwkje Tuinman (tekst) en Andrea Stultiens (foto's). Het autobiografische verhaal van Tuinman begint met de huwelijksreis van de 'ik' en haar man naar Thailand, alwaar het bericht komt dat haar zus met de vriend een ongeluk heeft gehad. Bij thuiskomst zit de 'ik' in de intensive care. De scenes daar, het sterven van de zus en de vriend, de begrafenissen, worden in dichtvorm verteld. Zeer kale, pure gedichten, De foto's en de teksten zitten elkaar heel dicht op de huid. Ze illustreren elkaar niet, maar laten elkaars kunst geheel in hun waarde. Een heel vernieuwend, grensoverschrijdend project.' (Maaike Meijer in De 100 beste gedichten van 2010, verschenen bij De Arbeiderspers)